Odleżyny

Ktoś z Twoich bliskich skarży się na ból, dyskomfort lub też wyraźny rumień w okolicach stykania się ciała z podłożem? To tylko jedne z wielu objawów, jakie powodują uporczywe odleżyny. Czym są, jak im zapobiegać oraz leczyć? Wyjaśniamy.

Odleżyna to z definicji, ognisko martwicy, które ulega stałej eskalacji w głąb ciała, przechodząc kolejno przez skórę, tkankę mięśniową i sięgając do kości. Najczęściej pojawiają się w miejscach, w których kości dociskają tkanki miękkie do podłoża, przeważnie są to: pośladki, pięty, kostki, okolice kości krzyżowej lub błona śluzowa.

Czynnikami przyspieszającymi powstawanie odleżyn mogą być:
– niepełnosprawność ruchowa wynikająca np. z porażenia kończyn,
– pozostawanie w jednej pozycji dłużej niż 4 godziny,
– tarcie skóry o szorstką powierzchnię,
– zanieczyszczenie moczem, kałem lub intensywne pocenie,
– zaburzenia masy ciała – nadwaga lub niedożywienie,
– niektóre choroby takie jak cukrzyca, anemia, stwardnienie rozsiane czy miażdżyca,
– choroby wyniszczające organizm i przebiegające w towarzystwie wysokiej gorączki.

Wyróżnia się pięć stopni rozwoju odleżyny:
– zaczerwienienie blednące pod uciskiem,
– zaczerwienienie nieblednące pod uciskiem – mogą występować powierzchniowe uszkodzenia naskórka, pęcherze i ból,
– rana powierzchowna nieobejmująca tkanek podskórnych – rana otoczona jest obrzękiem i rumieniem, a jej dno wypełnia czerwona ziarnina lub żółte masy rozpadających się tkanek,
– rana obejmująca skórę i tkanki podskórne – dno rany może pokrywać czarna martwica,
– rana obejmująca powięź, mięśnie, stawy i kości – ranę wypełniają czarnobrązowe masy rozpadających się tkanek.

Jak więc zapobiegać odleżynom?
– należy pamiętać o systematycznej zmianie pozycji przy jednoczesnym masażu miejsca narażonego na odleżynę,
– można rozpocząć stosowanie specjalistycznych pomocy przeciwodleżynowych: materace, poduszki, specjalne podkłady itp.
– stopniowe zwiększanie zakresu ruchów chorego,
– staranna pielęgnacja skóry,
– odpowiednia dieta.
Ktoś z Twoich bliskich skarży się na ból, dyskomfort lub też wyraźny rumień w okolicach stykania się ciała z podłożem? To tylko jedne z wielu objawów, jakie powodują uporczywe odleżyny. Czym są, jak im zapobiegać oraz leczyć? Wyjaśniamy.

Odleżyna to z definicji, ognisko martwicy, które ulega stałej eskalacji w głąb ciała, przechodząc kolejno przez skórę, tkankę mięśniową i sięgając do kości. Najczęściej pojawiają się w miejscach, w których kości dociskają tkanki miękkie do podłoża, przeważnie są to: pośladki, pięty, kostki, okolice kości krzyżowej lub błona śluzowa.

Czynnikami przyspieszającymi powstawanie odleżyn mogą być:
– niepełnosprawność ruchowa wynikająca np. z porażenia kończyn,
– pozostawanie w jednej pozycji dłużej niż 4 godziny,
– tarcie skóry o szorstką powierzchnię,
– zanieczyszczenie moczem, kałem lub intensywne pocenie,
– zaburzenia masy ciała – nadwaga lub niedożywienie,
– niektóre choroby takie jak cukrzyca, anemia, stwardnienie rozsiane czy miażdżyca,
– choroby wyniszczające organizm i przebiegające w towarzystwie wysokiej gorączki.

Wyróżnia się pięć stopni rozwoju odleżyny:
– zaczerwienienie blednące pod uciskiem,
– zaczerwienienie nieblednące pod uciskiem – mogą występować powierzchniowe uszkodzenia naskórka, pęcherze i ból,
– rana powierzchowna nieobejmująca tkanek podskórnych – rana otoczona jest obrzękiem i rumieniem, a jej dno wypełnia czerwona ziarnina lub żółte masy rozpadających się tkanek,
– rana obejmująca skórę i tkanki podskórne – dno rany może pokrywać czarna martwica,
– rana obejmująca powięź, mięśnie, stawy i kości – ranę wypełniają czarnobrązowe masy rozpadających się tkanek.

Jak więc zapobiegać odleżynom?
– należy pamiętać o systematycznej zmianie pozycji przy jednoczesnym masażu miejsca narażonego na odleżynę,
– można rozpocząć stosowanie specjalistycznych pomocy przeciwodleżynowych: materace, poduszki, specjalne podkłady itp.
– stopniowe zwiększanie zakresu ruchów chorego,
– staranna pielęgnacja skóry,
– odpowiednia dieta.