Tłusty czwartek w Niemczech
Jak wygląda świętowanie?
W Niemczech tłusty czwartek jest potocznie uznawany za święto kobiet. Co roku w ten dzień ludzie wychodzą na ulice, bawią się wspólnie i biesiadują ze swoimi bliskimi. Tego dnia dzieci nie idą do szkoły, a więc mogą sobie pozwolić na huczne świętowanie. Kolorowe defilady cieszą się dużym zainteresowaniem a przebieranie się w kolorowe kostiumy jest bardzo ważne dla uczestników. Ciekawym elementem tego dnia jest to, że o godzinie 11:11 kobiety wchodzą do miejskich ratuszy w celu obcięcia krawatów urzędnikom, po czym dostają symboliczny klucz do bram miasta. W ramach rekompensaty za zniszczony krawat mężczyźni zwykle dostają od pań buziaka.
Dlaczego krawaty?
Historia tego zwyczaju pochodzi z 1824 r. Wtedy niemieckie praczki postanowiły założyć damski komitet i po raz pierwszy wziąć czynny udział w karnawale, który wcześniej mogli świętować tylko mężczyźni. Krawat uchodzi za symbol męskiej władzy, zatem jego obcięcie oznaczało zmiany w dotychczasowym funkcjonowaniu.
Popularne niemieckie potrawy na tłusty czwartek
Współcześnie niemieckie słodkości spożywane na tłusty czwartek to dania głownie z ciasta drożdżowego. Popularne są niemieckie pączki z frużeliną tzw. Berliner Pfannkuchen, które na pierwszy rzut oka wyglądają jak pączki, jakie jemy w Polsce, ale różnią się one nadzieniem.
Pączek wypełniony jest galaretowatą, żelową masą owocową, a do ciasta dodaje się wanilię. W Niemczech pączki zazwyczaj posypywane są cukrem pudrem lub różnorodnie ozdabiane polewami bądź posypkami.
Jakie są różnice?
W Polsce tłusty czwartek nie jest obchodzony tak hucznie jak w Niemczech, dzieci nie mają wolnego od szkoły a ludzie nie wychodzą na ulice, aby biesiadować. Najbardziej popularnymi daniami w Polsce są pączki oraz faworki. Według statystyk w tłusty czwartek Polacy zjadają ok. 7 tys. ton pączków. Przygotowanie ciasta drożdżowego w piekarniach, cukierniach i domach wymaga ok. 2,5 tysiąca ton mąki pszennej, 500 ton cukru, 500 ton masła, 1,3 mln litrów mleka oraz i 25 mln sztuk jaj.
