Opiekunka osób starszych. Czy wiek ma znaczenie?

Nie wierz opiniom, uwierz w siebie!

Dziś poruszymy kontrowersyjny temat w opiece nad seniorami. Wiemy doskonale, że są firmy opiekuńcze, które niechętnie zatrudniają zarówno opiekunki po 50. roku życia, jak i osoby bardzo młode. Zaliczasz się do jednej albo do drugiej grupy? Nie rozumiesz takiej polityki? Nie trać czasu na rozważania, czy to ma sens, czy też nie. Po prostu wybierz firmę, która nie ma takiego kryterium. – W naszej firmie nie ma ram wiekowych dla personelu – mówi Katarzyna Jezior z Aktivmed24. – Wychodzimy z założenia, że wiek nie jest najważniejszy, bo liczy się to, co opiekunka może dać od siebie innym. Opinie, że osoba młoda, niemająca jeszcze doświadczenia, jest zbyt beztroska, by podjąć się opieki nad osobą starszą, 50 lat zaś to górna wiekowa granica dla opiekunki, należy odłożyć do lamusa. Wiemy doskonale, że dziś ludzie szybciej zdobywają doświadczenie i dłużej są aktywni na rynku pracy.

To nie sekret, to znak czasów

Popularną opinię potwierdzają również naukowcy. Socjologowie zauważają, że współczesny styl życia spowodował, że to nie wiek metrykalny, ale mentalny ma tak naprawdę znaczenie. Dziś mentalnie jesteśmy młodsi od rówieśników sprzed 15 lat. To przekłada się na kondycję fizyczną i motywację do rozwoju. Współczesna 50-latka to kobieta pełna energii, która nadal może wiele osiągnąć na rynku pracy. Takie osoby mają życiową mądrość, doświadczenie, rozumieją podopiecznych. Bardzo często świetnie sobie radzą w pracy z osobami starszymi. Dlaczego więc zabierać im szansę na zatrudnienie?

Energetyczna młodość

Podobnie nieaktualne jest przekonanie, że zatrudnienie młodej opiekunki to ryzyko. Najlepszym przykładem jest Joanna, która zrobiła licencjat z rehabilitacji i miała szansę zatrudnienia w Niemczech. Opiekunka zaczęła pracować z Olivią, która wymagała rehabilitacji po udarze. Lekarze przyznali, że nie spodziewali się takich postępów i regeneracji po 65-latce. Ona przyznała, że motywowała ją przede wszystkim niespożyta energia Joanny oraz jej anielska cierpliwość. Kiedy dziewczyna planowała powrót do Polski, by kontynuować naukę, Olivia postanowiła zrobić wszystko, by uczyła się w Niemczech. Nie chciała się z nią rozstawać. Mówi, że gdyby po udarze miała możliwość samodzielnego wyboru opiekunki, pewnie obawiałaby się kogoś tak młodego, ale teraz nie wyobraża sobie, by mógł być przy niej ktoś inny.

Wyrzuć stereotyp do kosza

W każdej dziedzinie stereotyp jest wrogiem rozwoju. W pracy opiekunek wiek jest tak naprawdę drugorzędny, bo najistotniejsze są predyspozycje. Chyba dla wszystkich wykonujących ten zawód jest jasne, że osoba młoda, jeśli nie jest wystarczająco dojrzała emocjonalnie, nie powinna się decydować na pracę z chorymi, starszymi podopiecznymi, ale dotyczy to również osób mających więcej lat. Wszystko bowiem zależy od cech osobowości opiekunki, jej predyspozycji i podejścia do ludzi. Empatii, odpowiedzialności i serdeczności nie da się wyuczyć. Praca opiekunki osób starszych wymaga nie tylko kwalifikacji, ale przede wszystkim cierpliwości, pozytywnego nastawienia do ludzi oraz doświadczenia. Odpowiedzialność to nie kwestia wieku, tylko osobowości. Firmy opiekuńcze powinny mieć doświadczonych konsultantów, którzy potrafią rozpoznać predyspozycje kandydatki do pracy. Są sposoby na to, by to zweryfikować. Przesadne koncentrowanie się na wieku opiekunki działa tak naprawdę na szkodę firmy.

Jeśli myślisz o podjęciu pracy opiekunki, pomyśl o tym, jakie cechy mogą ci w niej pomóc. Zadzwoń do firmy, porozmawiaj szczerze z koordynatorem. Konsultanci nie są przypadkowymi osobami, wiedzą, na co zwrócić uwagę i rozwieją twoje wątpliwości. Rozumieją przecież, że decyzja o pracy opiekunki musi być świadoma i przemyślana. Skup się na swoich predyspozycjach i możliwościach, ale nie na wieku. On nie jest twoim wrogiem, a może okazać się wielkim atutem.